We hebben het adagium keer op keer gehoord, zo erg dat het een cliché is geworden: Beoordeel een boek niet op zijn cover.
De populaire uitdrukking is meestal metaforisch bedoeld, maar in dit specifieke geval is er niets metaforisch aan: ik beoordeel WERKELIJKE boeken door hun omslagen. Ik ben een ondiep boek. EEN dekking snob, als je wil.
Dat is waarom ik aarzelde om Isabel Allende's te lezen Dochter van het geluk-de dekking deed me veronderstellen dat het een dwaas, verzengend periodedrama was over een of andere Victoriaanse vrouw.
Maar ik zat fout. IK WAS ZO VERKEERD.
Dochter van het geluk volgt Eliza, een uit het huwelijk geboren Chileens-Engelse vrouw die is geadopteerd in een rijke blanke familie die in de Engelse kolonie in het 19e-eeuwse Chili woont. Haar vroege leven is beschut en bevoorrecht en staat in schril contrast met de levens van de Chilenen, die de gevolgen van de onderdrukkende kolonisatie doorkruisen en zich in hun eigen land minderwaardig voelen..
Haar leven van troost eindigt abrupt wanneer ze zich bevindt op een schip naar Californië tijdens de vroege stadia van de goudkoorts in San Francisco.
Het boek pakt onbevreesd de enorm relevante kwesties van het hedendaagse sociale en politieke klimaat aan.
Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1999, maar het pakt onbevreesd de enorm relevante kwesties van het hedendaagse sociale en politieke klimaat aan: ras, klasse, kolonialisme, seks, rolpatronen als sociale constructies. Ze zijn allemaal inbegrepen, en samen geweven in een stijl die meeslepend, fantasierijk en op een gegeven moment prachtig bot is.
Ik moet wel een zeer controversieel onderwerp behandelen: het einde van het boek. De meeste mensen met wie ik heb gesproken, haten het. Mijn eerste reactie was om het ook te haten, maar in de week of zo heb ik erover nagedacht, ik ben de genialiteit gaan waarderen. Allende's volledige afwijzing van het Hollywood-einde maakt het verhaal des te rauwer, reëeler en in het algemeen trouw aan de thema's van het boek. (Ik wil het einde niet verpesten voor degenen die het nog niet hebben gelezen, maar als je al bekend bent met wat er gebeurt, neem dan gerust contact op met Twitter zodat we het kunnen bespreken.)
Ik ben zo blij dat het boek mij heeft voorgesteld aan auteur Isabel Allende, die een briljante schrijver is, een onapologetische feministe, en all-around badass-vrouw wiens proza vaak wordt vergeleken met de legendarische Gabriel Garcia-Marquez (en naar mijn mening is zij des te beter ).
Wat is het volgende
Voor de maand mei ga ik lezen Fates en Furies door Lauren Groff, die is verschenen als een New York Times bestseller sinds het begin van het jaar. Dit artikel uit de New Yorker beschrijf Groff's schrijven als lyrisch en aangrijpend, en ik kijk er naar uit om de afbeelding te lezen van een echt hedendaags ogenschijnlijk geslaagd huwelijk, zowel vanuit het oogpunt van de man als de vrouw.
Lees zoals altijd samen met mij (of reageer me op het boek dat je momenteel leest!) En kom zeker op Twitter en Instagram (@DarylUnlost) om alles over literatuur te vertellen. Zorg ervoor dat u #TheEverygirlReads gebruikt, zodat mede-lezers het gesprek kunnen volgen!
Veel leesplezier, Everygirls!