De loquat is een soort van bloeiende plant in de familie Rosaceae, een inheems in de koudere heuvelgebieden van China tot zuid-centraal China. De vrucht is ook gebruikelijk in Japan, Korea, de heuvelachtige regio's van India, de noordelijke gebieden van Pakistan en de noordelijke delen van de Filippijnen. Kijk hieronder voor 25 meer interessante en fascinerende feiten over Loquat.
1. Loquat is een grote groenblijvende struik of boom, commercieel geteeld voor zijn gele vruchten, en ook gekweekt als sierplant.
2. De loquatboom kan tussen de 5 en 10 meter lang worden, of 16 en 33 voet, hoog, maar hij is vaak kleiner, op ongeveer 3 tot 4 meter, of 10 tot 13 voet.
3. De loquatfruit begint te rijpen in de lente tot de zomer, afhankelijk van de temperatuur van het gebied.
4. De bladeren van de loquatboom zijn afwisselend, eenvoudig, 10 tot 25 centimeter, of 4 tot 10 inch, lang, donkergroen, taai en leerachtig in textuur.
5. Loquats zijn ongebruikelijk onder fruitbomen doordat de bloemen verschijnen in de herfst of vroege winter, en de vruchten zijn rijp op elk gewenst moment, van het vroege voorjaar tot de vroege zomer.
6. Loquat bloemen zijn 2 centimeter, of 1 inch, in diameter, wit, met vijf bloemblaadjes en worden geproduceerd in stijve pluimen van 3 tot 10 bloemen.
7. Loquats groeien in clusters, zijn ovaal, afgerond of peervormig, 3 tot 5 centimeter, of 1 tot 2 inch, lang, met een gladde of donzige, gele of oranje, soms rood gebloeide huid.
8. Loquats zijn het liefste als ze zacht en oranje zijn. De smaak is een mengsel van perzik, citrus en milde mango.
9. De loquat komt oorspronkelijk uit China, waar verwante soorten in het wild groeien.
10. De Chinese naam voor loquat is "pipa".
11. De vrucht werd geïntroduceerd in Japan en werd daar in heel vroege tijden genaturaliseerd. Loquat wordt al meer dan 1000 jaar in Japan verbouwd.
12. Chinese immigranten worden verondersteld de loquat naar Hawaï te hebben gedragen.
13. Loquat is vaak genoemd in de oude Chinese literatuur, zoals de gedichten van Li Bai.
14. Het fruit plant zich voort door zaad en enten. De plant begint 8 tot 10 jaar na het planten fruit te produceren.
15. Het is een rijke bron van voedingsvezels, vitamine A, B6 en B9 en mineralen zoals kalium, ijzer en koper.
16. Loquat heeft een zachte textuur en het lijkt te smaken als appel, ook al is het niet knapperig. Het kan ook vers worden geconsumeerd of in de vorm van taarten, gelei, jam, marmelade en siropen.
17. Loquat wordt gebruikt voor de vervaardiging van pruimenwijn, terwijl gedroogde bladeren van loquat kunnen worden gebruikt voor de bereiding van kruidenthee.
18. In tegenstelling tot de vrucht bevatten de loquatzaden cyanogene glycosiden, wat een groep van toxische verbindingen is, die na consumptie door de melk intoxicatie kan veroorzaken.
19. In de traditionele Chinese geneeskunde wordt loquat gebruikt bij de behandeling van spijsverterings- en ademhalingsstoornissen.
20. Loquat is een overblijvende plant die meer dan 50 jaar in het wild kan overleven.
21. De naam "loquat" is afgeleid van "lou gwat", wat het Kantonees is voor "zwartoranje." De uitdrukking zwartoranje verwijst oorspronkelijk naar ongerijpte kumquats, die donkergroen van kleur zijn, maar de naam werd verward met de loquat door de oude Chinese dichter Su Shi.
22. In het Armeens worden Loquats "No Ashkhar" genoemd, wat "Nieuwe Wereld" betekent omdat het in de lente luidt.
23. Loquat siroop wordt gebruikt in de Chinese geneeskunde voor het kalmeren van de keel en is een populair ingrediënt voor hoestdruppels.
24. In Japan worden loquatbladeren gedroogd om een milde drank te maken bekend als "biwa cha" door ze te brouwen met behulp van de traditionele Japanse methode. Van Biwa Cha wordt gezegd dat het de huid verfraait en ontstekingshuidcondities geneest.
25. In Italië wordt nespolino-likeur gemaakt van loquatzaden.