30 interessante en leuke weetjes over Paul The Apostle

Paulus de apostel, algemeen bekend als Sint Paulus, was een apostel, hoewel niet een van de twaalf apostelen, die het evangelie van de Christus aan de wereld van de eerste eeuw leerde. Paulus wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste figuren in het apostolische tijdperk en in het midden van de jaren '30 tot het midden van de jaren vijftig stichtte hij verschillende kerken in Klein-Azië en Europa. Kijk hieronder voor 30 meer interessante en leuke feiten over Paulus de Apostel.

1. Paulus maakte van zijn standbeeld gebruik als zowel Jood als Romeins burger om zowel Joodse als Romeinse doelgroepen te dienen.

2. Volgens geschriften in het Nieuwe Testament en voorafgaand aan zijn bekering, was Paulus toegewijd aan het vervolgen van de vroege discipelen van Jezus in het gebied van Jeruzalem.

3. In het verhaal van de Handelingen van de apostelen, reisde Paulus op de weg van Jeruzalem naar Damascus met als missie "arresteer hen en breng ze terug naar Jeruzalem", toen de opgestane Jezus hem in een groot licht verscheen.

4. Dertien van de zevenentwintig boeken in het Nieuwe Testament zijn toegeschreven aan Paulus.

5. Tegenwoordig zijn de brieven van Paulus nog steeds vitale wortels van de theologie, aanbidding en herderlijk leven in de katholieke en protestantse tradities van het Westen, evenals de orthodoxe tradities van het Oosten.

6. Paulus 'invloed op christelijk denken en oefenen is gekarakteriseerd als zijnde "diepzinnig zoals het doordringend is", onder dat van vele andere apostelen en zendelingen die betrokken zijn bij de verspreiding van het christelijk geloof.

7. Augustinus van Hippo ontwikkelde het idee van Paulus dat redding gebaseerd is op geloof en niet op 'werken van de wet'.

8. Maarten Luther's interpretatie van Paulus 'geschriften beïnvloedt Luther's leer van sola fide.

9. Er zijn zeven verwanten van Paulus genoemd in het Nieuwe Testament. Het zijn Andronicus, Junia, Jason, Sosipater en Lucius. Er was ook sprake van zijn zuster en zijn neef, die hem in de gevangenis hielpen.

10. Paulus was de meest populaire apostel in de vroege kerk omdat hij effectief was in het vormen van de christelijke gemeenschap. Hij werd onderwezen in Jeruzalem onder de beroemde Joodse leraar genaamd Gamaliël.

11. Zijn oorspronkelijke naam was Saul, maar na zijn bekering tot het christendom veranderde hij zijn naam in Paulus wat 'klein' betekent.

12. Hij heeft Jezus nooit ontmoet gedurende zijn korte jaren van bediening en hij was ook niet een van de 12 apostelen, maar volgens het Nieuwe Testament had hij wel contact met veel van de oorspronkelijke discipelen, vooral in Jeruzalem.

13. Paulus was van geboorte joods en er waren vragen over zijn toewijding aan het jodendom zowel vóór als na zijn bekering tot het christendom.

14. De Joden plegen een plan om hem te doden, maar Paulus kwam hun plan te weten. Ze keken dag en nacht naar de poorten, maar de discipelen namen hem bij nacht in en haalden hem door de muur in een grote mand.

15. Toen Paulus begon te prediken, geloofden Joodse volgelingen van Jezus dat hij een Messias was voor zijn uitverkoren volk, maar Paulus maakte een radicaal vertrekpunt van prediking naar niet-Joden of heidenen, zeggende dat God door Jezus de zaligheid aan de heidenen heeft uitgebreid.

16. Hij kwam uit een vroom Joods gezin in de stad Tarsus, een van de grootste handelscentra aan de Middellandse Zeekust. Het bestond al enkele honderden jaren vóór zijn geboorte.

17. Paulus noemde zichzelf 'van de stam van Israël, van de stam Benjamin, een Hebreeër van de Hebreeën; wat betreft de wet, een farizeeër. '

18. In zijn brieven trok Paulus zwaar op zijn kennis van de Stoïcijnse filosofie en gebruikte Stoïcijnse termen en metaforen om zijn nieuwe heidense bekeerlingen te helpen bij hun begrip van het geopenbaarde woord van God.

19. Hij was veel verschuldigd aan zijn training in de wet en de profeten, gebruikmakende van deze kennis om zijn Joodse landgenoten te overtuigen van de eenheid van de oudtestamentische profetieën en verbonden met de vervulling hiervan in Jezus Christus.

20. Paulus was zowel theologisch als empirisch kritisch over claims van morele of lineaire superioriteit van Joden, terwijl hij omgekeerd de notie van een speciale plaats voor de Kinderen van Israël sterk ondersteunde.

21. Na zijn bekering ging Paulus naar Damascus, waar in handeling 9 staat dat hij van zijn blindheid was genezen en door Ananias van Damascus was gedoopt.

22. Antiochië diende als een belangrijk christelijk centrum voor de evangelisatie van Paulus en hij bleef daar, "een lange tijd met de discipelen", aan het einde van zijn eerste reis.

23. Het Nieuwe Testament zegt niet wanneer of hoe Paulus stierf. De datum van de dood van Paulus wordt verondersteld te zijn opgetreden na het Grote Vuur van Rome in juli 64, maar vóór het laatste jaar van de regering van Nero, in 68.

24. In 2002 werd een acht meter lange marmeren sarcofaag met de woorden "PAULO APOSTOLO MART" ontdekt tijdens opgravingen rond de basiliek van Saint Paul buiten de muren aan de Via Ostiensis. Vaticaanse archeologen verklaarden dat dit het graf was van Paulus de Apostel in 2005.

25. In de geschriften van Paulus geeft hij het eerste schriftelijke verslag van wat het is om christen te zijn en dus een beschrijving van christelijke spiritualiteit.

26. Paulus 'geschriften benadrukten de kruisiging, Christus' opstanding en de parousia of wederkomst van Christus.

27. Paulus leerde dat christenen door de dood en opstanding van Jezus van de zonden verlost worden. Zijn dood was zowel een boetedoening als een verzoening, en door het bloed van Christus wordt vrede gesloten tussen God en de mens.

28. Paulus verwachtte dat christenen die vóór Jezus waren gestorven, zouden opstaan ​​om te delen in Gods koninkrijk, en hij geloofde dat de geredden zouden worden getransformeerd, uitgaande van bovennatuurlijke lichamen.

29. Hij verklaarde dat "Christus het einde van de wet is", de christelijke kerk verheft als het lichaam van Christus en de wereld buiten de kerk verbeeldt als onder oordeel.

30. Zijn geschriften omvatten de vroegste verwijzing naar het 'avondmaal des Heeren', een ritueel dat traditioneel wordt aangeduid als de christelijke communie van de eucharistie..